Księżyce Saturna

            Wyróżnia się 18 satelitów Saturna. Największy z nich to Tytan o promieniu 2600km. Księżyc ten obiega Saturna w 16 dni, w odległości 1,2mln km. Sześć innych głównych satelitów Saturna to: Mimas, Enceladus, Tethys, Dione, Rhea, Iapetus. Wszystkie one mają promień o długości od 200 do 750km, a ich głównym składnikiem jest lód. Przeważnie ich powierzchnię pokrywają kratery (wyjątkiem jest Enceladus) po uderzeniach meteorytów.

            Enceladus jest interesujący, ponieważ posiada niezwykłą aktywność tektoniczną, dlatego małą liczbę kraterów tłumaczy się wylewami lawy o nie wyjaśnionym jeszcze pochodzeniu. Jak dotąd nie poznano też źródła wewnętrznej energii Enceladusa.

            Tytan zasługuje na szczególną wzmiankę ze względu na fakt posiadania atmosfery. Jego masa wynosi 1,4x10 ²³ kg, czyli 2% masy Ziemi i gęstość 1,9g/cm ³ . Atmosfera Tytana jest dość duża, natomiast ciśnienie przy powierzchni wynosi 1,6 atmosfery. Osłaniające Tytana chmury o ciemnej barwie-pomarańczowej i niebieskiej-zbudowane są z azotu, argonu i metanu. Temperatura na powierzchni wynosi –180*C. Na Tytanie znajdują się również wielkie ilości lodu.

Księżyce Urana

            Pięć głównych księżyców Urana to: Miranda, Ariel, Umbriel, Titania i Oberon. Wszystkie one były znane już od dawna. „Voyager 2” odkrył jednak dziesięć kolejnych satelitów tej planety oraz dostarczył informacji o morfologii dotychczasowych.

            Miranda posiada powierzchnię naznaczoną licznymi dolinami, szczelinami, kanionami, falezami.

            Na  powierzchni Oberona i Umbriela można zaobserwować kratery o promieniu od 56 do 100km. Tak wielkie kratery mogą być skutkiem kolizji z fragmentami komety.

Księżyce Neptuna

            Do czasu misji „Voyager 2” znano tylko dwa księżyce Neptuna.

            Pierwszym z nich i zarazem większym był Tryton o masie i promieniu zbliżonych do Księżyca. Tryton posiada prawie kolistą orbitę o niewielkim promieniu 360000km. Obiega ją w ciągu 6 dni. Dzięki badaniom wiadomo, że księżyc ten posiada atmosferę o grubości 10km. Powierzchnia Trytona jest bogata w azot i metan.

            Drugi z dwóch znanych wcześniej księżyców to Nereida odkryta w 1949r.. Ma ona 300 kilometrowy promień, a jej półoś wielka orbity ma długość 5,5mln km. Czas obiegu tej orbity równa się rokowi ziemskiemu.

            W czasie swojej misji „Voyager 2” odkrył kolejnych sześć satelitów o bardzo małych rozmiarach.

Księżyc Plutona

             Pluton ma jednego satelitę, którym jest Charon. Został on odkryty dopiero niedawno, bo w 1978r.. Znany jest rząd wielkości jego promienia i orbity wokół planety. Te rozmiary to odpowiednio ~1000km i 20000km.